Szczupaki na „Lenia”
Większości z nas łowienie szczupaków nieodzownie kojarzy się ze spinningiem lub łowieniem na „żywca” czyli aktywnym przemierzaniem brzegów akwenu i „machaniem kijem” lub też ciągłą obserwacją pływającej na powierzchni wody „bombki”. Taki też był mój pogląd na połów tej ryby. Ale wszystko się zmieniło gdy zamieszkałem w Szkocji gdzie tak jak na całym obszarze Wysp Brytyjskich bardzo popularną metodą łowienia zębatych jest gruntówka z „martwą rybką”. Łowienie na „trupka” było mi znane jednak tylko pod kątem nocnych połowów rzecznych sandaczy. Nie mogłem sobie nawet wyobrazić jak można łowić szczupaki na „trupka”.
Na początku z lekkim niedowierzaniem czytałem artykuły poświęcone tej metodzie łowienia esoxów. W głowie kłębiły się różne dziwne myśli oraz rodziły się pytania: „jak i z czym to ugryźć”. Postanowiłem jednak spróbować takiego wędkarstwa i jak się miało później okazać – „zakochać” się w tej metodzie po uszy.
Chodź początki były trudne, a na pierwsze efekty trzeba było zaczekać to obecnie właśnie tej metodzie poświęcam najwięcej wędkarskiego czasu. (zarówno w praktyce jak i w teorii) Jest kilka argumentów które dla mnie przemawiają na korzyść tej „leniwej” metody. (chociażby pora połowu) Często właśnie noc jest najlepszym czasem na złowienie „grubego zwierza”. Ta metoda ma w sobie jeszcze coś. Pozwala mianowicie na wykonywanie nam innych czynności, a nie na skupianiu się na obserwacji wędzisk podczas połowu. Oczywiście żeby było miło i przyjemnie to potrzebujemy do tego odpowiedniego sprzętu. Mowa tu o elektronicznych sygnalizatorach brań. W moim przypadku gdzie często w wędkarskich wyprawach towarzyszy mi rodzina „bezprzewodowe alarmiki z centralką” pozwalają mi na aktywne spędzanie czasu w gronie najbliższych.
Więc wędki w wodzie” a my albo grillujemy albo mamy możliwość wspólnych gier i zabaw. Są też spontaniczne wyjazdy nad lokalne jeziorka prosto po nocnej zmianie w pracy. Tu też alarmy „ratują mi życie”. Pozwalają na krótką drzemkę podczas gdy „trupki” moczą się w wodzie. Można odpocząć i połowić jednocześnie. Czyli można połączyć przyjemne z pożytecznym.
Sprzęt jakiego używam do połowu „na trupa” to zwykłe kije karpiowe o długości 3,6m oraz teście ugięcia t.c -3,0lb. Do tego kołowrotki z wolnym biegiem tzw. baitrunnery, a na jednym kiju kołowrotek z szeroką szpulą – do dalekich rzutów. Jestem zwolennikiem stosowania plecionek chociaż by dlatego że nie są rozciągliwe tak jak żyłki. Ma to duże znaczenie jeśli łowi się na znacznych odległościach. Przelotowe obciążenie o masie od 30g-45g mocowane na karpiowych running rigach. Dopełnieniem zestawu są własnoręcznie wykonane stalki. Oczywiście nie zapominam o podbieraku i macie.
Sprawne i bezpieczne wyholowanie oraz wypuszczenie złowionej ryby to priorytet.
Taktyka połowu nie jest zbytnio skomplikowana. Jeśli mam możliwość skorzystania z pontonu i sondy w celu „wywózki” zestawów to sprawa w ogóle wygląda bardzo prosto. Obserwując ekran echa umieszczam zestawy we wcześniej wytypowanych miejscach.
Jeśli łowię z „rzutu” to mając do dyspozycji przeważnie 3 zestawy staram się przynajmniej na początku „zasiadki” obłowić kilka interesujących miejsc. Zawsze co najmniej jeden zestaw „wędruje” jak najdalej od brzegu. Pozostałe w zależności od efektów – bliżej lub dalej. Przynęty jakie stosuję to przede wszystkim ryby morskie (śledź, makrela, sardynka) ale dobre efekty mam też na kawałki węgorza czy też na pstrąga.
Żeby przynęty wyglądały bardziej atrakcyjnie to do ich uniesienia nad dnem stosuję – pop up’y.
Nie stronię również od używania atraktorów zarówno zapachowych jak i barwnikowych. Jeśli jadę na 2-3 dniową zasiadkę i łowię z „wywózki” to przed łowieniem miejsca w których będą położone zestawy nęcę wcześniej przygotowaną „mieszanką”. Mogło by się wydawać że jest to dość prosty i łatwy sposób połowu ale czasem drobne niuanse (wielkość przynęty, sposób prezentacji, itp.) decydują o powodzeniu wyprawy.
Zachęcam do spróbowania tej metody połowu, a może nie jeden z Was zostanie „zahaczony” na dobre właśnie takim klimatem połowów.
Pozdrawiam wszystkich czytelników
Maciej Barański
